NBA Kalendarium
NBA (National Basketball Association) – amerykańsko – kanadyjska zawodowa liga koszykówki powstała 3 sierpnia 1949 roku z połączenia dwóch rywalizujących lig koszykarskich: BBA (Basketball Association of America) i NBL (National Basketball League). BBA wchłonęła NBL, więc za prekursora NBA można uznać BBA, która powstała w 1946 roku w Nowym Yorku (gdzie do tej pory znajduje się siedziba NBA). Rozpoczynając kalendarium postanowiłem zacząć od sezonu 1946/47 rozgrywanego w ramach BBA.
1946/47
Do rozgrywek przystąpiło 11 drużyn: Boston Celtics, Chicago Stags, Cleveland Rebels, Detroit Falcons, New York Knicks, Philadelphia Warriors, Pittsburgh Ironman, Providence Steamrollers, St. Louis Bombers, Toronto Huskies i Washington Capitols. Pierwszy mecz odbył się 1 listopada 1946 roku w Toronto pomiędzy miejscowymi Huskies oraz New York Knicks i zakończył się zwycięstwem gości 68-66. Mistrzowski tytuł zdobyła Philadelphia Warriors, pokonując w finale Chicago Stags 4-1. Najlepszym strzelcem został Joe Fulks (Philadelphia)
1947/48
Do rozgrywek przystąpiło 8 drużyn, w tym jedna nowa Baltimore Bullets, która od razu sięgnęła po mistrzowski tytuł.
Mistrzostwo: Baltimore Bullets 4:2 Philadelphia Warriors
Najlepszy strzelec: Max Zaslofsky (Chicago)
1948/49
Do rozgrywek przystąpiło 12 drużyn w tym jako nowe Fort Wayne Pistons, Indianapolis Jets, Minneapolis Lakers i Rochester Royals.
Mistrzostwo: Minneapolis Lakers 4:2 Washington Capitols
Król strzelców: Goerge Mikan (Minneapolis)
1949/50
Inauguracyjny sezon NBA, do którego przystąpiło 17 drużyn w tym jako nowe Anderson Packers, Denver Nuggets, Sheboygan Redskins, Syracuse Nationals, Tri-Cities Blackhawks oraz Waterloo Hawks.
Mistrzostwo: Minneapolis Lakers 4:2 Syracuse Nationals
Król strzelców: George Mikan
1950/51
Sezon rozpoczęło 11 drużyn, gdyż część postanowiła przenieść się do NPBL (National Professional Basketball League), a w trakcie sezonu zrezygnowali Washington Capitols.
Mistrzostwo: Rochester Royals 4:3 New York Knicks
Król strzelców: George Mikan
1951/52
Do rozgrywek przystąpiło 10 drużyn. Tri-Cities Blackhawks zmienili lokalizację na Milwaukee i skrócili nazwę do Hawks.
Mistrzostwo: Minneapolis Lakers 4:3 New York Knicks
Król strzelców: Paul Arizin (Philadelphia)
1952/53
W rozgrywkach ponownie wzięło udział 10 drużyn. Po raz pierwszy wprowadzono oficjalnie nagrodę dla Najlepszego debiutanta (Rookie of the Year).
Mistrzostwo: Minneapolis Lakers 4:1 New York Knicks
Król strzelców: Neil Johnston (Philadelphia)
Najlepszy debiutant: Don Meineke (Fort Wayne Pistons)
1953/54
Do rozgrywek przystąpiło 9 drużyn (wycofało się Indianapolis)
Mistrzostwo: Minneapolis Lakers 4:3 Syracuse Nationals
Król strzelców: Neil Johnston
Najlepszy debiutant: Ray Felix (Baltimore Bullets)
1954/55
W trakcie rozgrywek zrezygnowali Baltimore Bullets, przez co sezon skończyło tylko 8 drużyn. Od tego sezonu oficjalne prawa do transmisji meczów NBA nabywa NBC i dysponuje nimi do 1962 roku, by ponownie nabyć je od sezonu 1990/91.
Mistrzostwo: Syracuse Nationals 4:3 Fort Wayne Pistons
Król strzelców: Neil Johnston
Najlepszy debiutant: Bob Pettit (Milwaukee Hawks)
1955/56
Do rozgrywek przystąpiło 8 drużyn i w takiej liczbie grają do 1961 roku. Hawks zmienili lokalizację z Milwaukee na St. Louis. Po raz pierwszy wprowadzono nagrodę MVP dla Najbardziej Wartościowego Gracza sezonu. Po raz pierwszy również rozegrano w 1956 roku All-Stars Game, w którym Zachód pokonał Wschód 108:94.
Mistrzostwo: Philadelphia Warriors 4:1 Fort Wayne Pistons
MVP: Bob Pettit (St. Louis Hawks)
Król strzelców: Bob Pettit (St. Louis Hawks)
Najlepszy debiutant: Maurice Stokes (Rochester Royals)
Pierwsza piątka: Bob Cousy (Boston), Paul Arizin (Philadelphia), Neil Johnston (Philadelphia), Bob Pettit (St. Louis), Bill Sharman (Boston)
1956/57
Pierwszy z 17 tytułów mistrzowskich zdobyli Celtowie z Bostonu.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:3 St. Louis Hawks
MVP: Bob Cousy (Boston Celtics)
Król strzelców: Paul Arizin
Najlepszy debiutant: Tom Heinsohn (Boston Celtics)
Pierwsza piątka: Paul Arizin, Bob Pettit, Bob Cousy, Bill Sharman, Dolph Schayes (Syracuse)
1957/58
Pistons zmieniają lokalizację na Detroit, a Royals na Cincinnati.
Mistrzostwo: St. Louis Hawks 4:2 Boston Celtics
MVP: Bill Russel (Boston Celtics)
Król strzelców: George Yardley
Najlepszy debiutant: Woody Sauldsberry (Philadelphia Warriors)
Pierwsza piątka: Bob Cousy, Dolph Schayes, Bob Pettit, George Yardley, Bill Scharman
1958/59
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:0 Minneapolis Lakers
MVP: Bob Pettit
Król strzelców: Bob Pettit
Najlepszy debiutant: Elgin Baylor (Minneapolis Lakers)
Pierwsza piątka: Bob Cousy, Bob Pettit, Bill Scharman, Bill Russel, Elgin Baylor
1959/60
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:3 St. Louis Hawks
MVP: Wilt Chamberlain (Philadelphia Warriors)
Król strzelców: Wilt Chamberlain
Najlepszy debiutant: Wilt Chamberlain
Pierwsza piątka: Bob Pettit, Bob Cousy, Gene Shue (Detroit), Elgin Baylor, Wilt Chamberlain
1960/61
Lakers zmieniają lokalizację z Minneapolis na Los Angeles.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:1 St. Louis Hawks
MVP: Bill Russel
Król strzelców: Wilt Chamberlain
Najlepszy debiutant: Oscar Robertson (Cincinnati Royals)
Pierwsza piątka: Bob Pettit, Bob Cousy, Oscar Robertson, Elgin Baylor, Wilt Chamberlain
1961/62
Do NBA dołączają Chicago Packers powiększając liczbę drużyn do 9. W tym sezonie padł rekord ilości zdobytych punktów w jednym meczu -100 punktów zdobył Wilt Chamberlain. Niesamowitym wyczynem popisał się również Oscar Robertson, który zakończył sezon ze średnią w trzech kategoriach na poziomie triple-double: 30,8 punktów, 12,5 zbiórek i 11,4 asyst na mecz.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:3 Los Angeles Lakers
MVP: Bill Russel (paradoksalnie nie znalazł się w pierwszej piątce sezonu)
Król strzelców: Wilt Chamberlain 50,4 punktów na mecz
Najlepszy debiutant: Walt Bellamy (Chicago Packers)
Pierwsza piątka: Bob Pettit, Elgin Baylor, Oscar Robertson, Jerry West (Los Angeles), Wilt Chamberlain
1962/63
Warriors przenoszą się do San Francisco, a Chicago zmieniają nazwę na Zephyrs.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:2 Los Angeles Lakers
MVP: Bill Russel
Król strzelców: Wilt Chamberlain (San Francisco Warriors)
Najlepszy debiutant: Terry Dischinger (Chicago Zephyrs)
Pierwsza piątka: Bob Pettit, Elgin Baylor, Oscar Robertson, Jerry West, Bill Russel
1963/64
Syracuse Nationals przenoszą się do Philadelphii i przyjmują nazwę 76'ers. Chicago Zephyrs przenoszą się do Baltimore zmieniając nazwę na Bullets. Stacja telewizyjna ABC podpisuje wieloletnią umowę na wyłączność transmisji z NBA (aż do 1973 roku). Maurice Podoloff, będący od 1946 roku Prezydentem NBA, przestaje pełnić swoją funkcję. Zastępuje go Walter Kennedy, który z Prezydenta przemianowuje się na Komisarza w 1967 roku .
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:1 San Francisco Warriors
MVP: Oscar Robertson
Król strzelców: Wilt Chamberlain
Najlepszy debiutant: Jerry Lucas (Cincinnati Royals)
Pierwsza piątka: Bob Pettit, Jerry West, Elgin Baylor, Oscar Robertson, Wilt Chamberlain
1964/65
W trakcie sezonu Wilt Chamberlain przenosi się z powrotem do Philadelphii.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:1 Los Angeles Lakers
MVP: Bill Russel
Król strzelców: Wilt Chamberlain (Philadelphia 76'ers)
Najlepszy debiutant: Willis Reed (New York Knicks)
Pierwsza piątka: Jerry Lucas, Elgin Baylor, Oscar Robertson, Jerry West, Bill Russel
1965/66
Boston Celtics zdobywają rekordowe ósme z rzędu mistrzostwo NBA.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:3 Los Angeles Lakers
MVP: Wilt Chamberlain
Król strzelców: Wilt Chamberlain
Pierwsza piątka: Jerry West, Oscar Robertson, Rick Barry (San Francisco Warriors), Jerry Lucas, Wilt Chamberlain
1966/67
Zostaje przerwana seria mistrzowskich tytułów Celtów z Bostonu przez Philadelphia 76'ers. NBA powiększa się do 10 zespołów po dołączeniu Chicago Bulls.
Mistrzostwo: Philadelphia 76'ers 4:2 San Francisco Warriors
MVP: Wilt Chamberlain
Król strzelców: Rick Barry
Najlepszy debiutant: Dave Bing (Detroit Pistons)
Pierwsza piątka: Jerry West, Oscar Robertson, Elgin Baylor, Rick Barry, Wilt Chamberlain
1967/68
Pojawiają się dwie nowe drużyny: Seattle Supersonics i San Diego Rockets. Ilość meczów w sezonie regularnym ostatecznie kształtuje się na poziomie 82 meczów, co pozostaje aktualne po dziś dzień. Lakers zaczynają grać w nowej hali The Forum, a Knicks w nowej Maddison Square Garden.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:2 Los Angeles Lakers
MVP: Wilt Chamberlain
Król strzelców: Dave Bing
Najlepszy debiutant: Earl Monroe (Baltimore Bullets)
Pierwsza piątka: Dave Bing, Oscar Robertson, Elgin Baylor, Jerry Lucas, Wilt Chamberlain
1968/69
NBA zwiększa się do 14 drużyn po dołączeniu Phoenix Suns i Milwaukee Bucks. Hawks przenoszą się z St. Louis do Atlanty. Po raz pierwszy w historii zostaje wręczona nagroda dla Najlepszego Zawodnika Finałów (NBA Finals MVP). Wilt Chamberlain przeniósł się do Los Angeles Lakers.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:3 Los Angeles Lakers
MVP: Wes Unseld (Baltimore Bullets)
MVP Finałów: Jerry West (mimo porażki jego drużyny w finale)
Król strzelców: Elvin Hayes (San Diego Rockets)
Najlepszy debiutant: Wes Unseld
Pierwsza piątka: Earl Monroe (Baltimore), Oscar Robertson, Elgin Baylor, Wes Unseld, Billy Cunningham (Philadelphia)
1969/70
W klasyfikacji najlepszego strzelca wprowadzono podział ze względu na średnią punktów zdobytych na jeden mecz zamiast ogólnej ilości uzyskanych w całym sezonie regularnym.
Mistrzostwo: New York Knicks 4:3 Los Angeles Lakers
MVP: Willis Reed
MVP Finałów: Willis Reed
Król strzelców: Jerry West 31,2
Najlepszy debiutant: Lew Alcindor - późniejszy Kareem Abdul Jabbar ( Milwaukee Bucks )
Pierwsza piątka: Jerry West, Walt Frazier (New York Knicks), Connie Hawkins (Phoenix Suns), Billy Cunningham, Willis Reed
1970/71
NBA zwiększa się do 17 zespołów. Dołączają Buffalo Braves, Cleveland Cavaliers i Portland Trail Blazers. Po raz pierwszy zostaje dokonany podział na Konferencje wschodnią i zachodnią, a w ich obrębie na cztery Dywizje.
Mistrzostwo: Milwaukee Bucks 4:0 Baltimore Bullets
MVP: Lew Alcindor
MVP Finałów: Lew Alcindor
Król strzelców: Lew Alcindor 31,7
Najlepszy debiutant: Geoff Petrie (Portland Trail Blazers) i Dave Cowens (Boston Celtics)
Pierwsza piątka: Dave Bing, Jerry West, John Havlicek (Boston), Billy Cunningham, Lew Alcindor
1971/72
Rockets przenieśli się do Houston, a Warriors do Oakland, leżącego po drugiej stronie Zatoki San Francisco. Lakers ustanowili nie pobity do tej pory rekord 33 zwycięstw z rzędu i ówczesny najlepszy bilans sezonu regularnego 69-13 (poprawiony przez Chicago Bulls w sezonie 1995/96). Ukształtowało się też wówczas obecne logo NBA, przedstawiające sylwetkę Jerrego Westa.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:2 New York Knicks
MVP: Kareem Abdul Jabbar
MVP Finałów: Wilt Chamberlain (Los Angeles Lakers)
Król strzelców: Kareem Abdul Jabbar 34,8
Najlepszy debiutant: Sidney Wicks (Portland Trail Blazers)
Pierwsza piątka: Jerry West, Walt Frazier, John Havlicek, Spencer Haywood (Seattle Supersonics), Kareem Abdul Jabbar
1972/73
Cincinnati Royals zmienili lokalizację oraz nazwę. Od tego sezonu stali się Kansas City-Omaha Kings. Philadelphia 76'ers ustanowili niechlubny rekord porażek notując na koniec sezonu bilans 9-73.
Mistrzostwo: New York Knicks 4:1 Los Angeles Lakers
MVP: Dave Cowens
MVP Finałów: Willis Reed
Król strzelców: Nate Archibald (Kansas City-Omaha Kings ) 34,0
Najlepszy debiutant: Bob McAdoo (Buffalo Braves)
Pierwsza piątka: Nate Archibald, Jerry West, John Havlicek, Spencer Haywood, Kareem Abdul Jabbar
1973/74
Bullets zmienili lokalizację na Waszyngton. Bloki i przechwyty stały się oficjalnymi statystykami NBA. Telewizja CBS stała się oficjalnym partnerem NBA na następne 17 lat.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:3 Milwaukee Bucks
MVP: Kareem Abdul Jabbar
MVP Finałów: John Havlicek
Król strzelców: Bob McAdoo 30,6
Najlepszy debiutant: Ernie DiGregorio (Buffalo Braves)
Pierwsza piątka: Gail Goodrich (Los Angeles Lakers), Walt Frazier, John Havlicek, Rick Barry, Kareem Abdul Jabbar
1974/75
Do NBA dołączyła 18 drużyna New Orleans Jazz. Playoff rozszerzono o 1 dodatkową drużynę z każdej Konferencji (po 5 drużyn).
Mistrzostwo: Golden State Warriors 4:0 Washington Bullets
MVP: Bob McAdoo
MVP Finałów: Rick Barry
Król strzelców: Bob McAdoo 34,5
Najlepszy debiutant: Keith Wilkes (Golden State Warriors)
Pierwsza piątka: Nate Archibald, Walt Frazier, Rick Barry, Bob McAdoo, Elvin Hayes (Washington)
1975/76
Larry O'Brien zostaje nowo wybranym Komisarzem NBA. Jabbar przenosi się do Lakers.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:2 Phoenix Suns
MVP: Kareem Abdul Jabbar (LA Lakers)
MVP Finałów: Jo Jo White (Boston Celtics)
Król strzelców: Bob McAdoo 31,1
Najlepszy debiutant: Alvan Adams (Phoenix Suns)
Pierwsza piątka: Nate Archibald, Pete Maravich (New Orleans Jazz), Rick Barry, George McGinnis (Philadelphia 76'ers), Kareem Abdul Jabbar
1976/77
Do Ligii NBA dołączyła ABA (American Basketball Association), co spowodowało powiększenie NBA o cztery drużyny: Denver Nuggets, Indiana Pacers, New York Nets i San Antonio Spurs. Wielu zawodników z byłych drużyn ABA zasiliło ekipy NBA z tego aż pięciu zagrało w Wielkim Finale (m.in. Julius Erving). Playoff został poszerzony do 6 drużyn w każdej Konferencji.
Mistrzostwo: Portland Trail Blazers 4:2 Philadelphia 76'ers
MVP: Kareem Abdul Jabbar
MVP Finałów: Bill Walton (Portland Trail Blazers)
Król strzelców: Pete Maravich (New Orleans Jazz) 31,6
Najlepszy debiutant: Adrian Dantley (Buffalo Braves)
Pierwsza piątka: Pete Maravich, Paul Westphal (Phoenix Suns), David Thompson (Denver Nuggets), Elvin Hayes, Kareem Abdul Jabbar
1977/78
Nets zmienili lokalizację z Nowego Jorku na sąsiedzkie New Jersey. Podczas sezonu poważnej kontuzji złamania stopy doznał Bill Walton, co zatrzymało świetnie do tej pory grających Trail Blazers (50-10) i w efekcie przesądziło o odpadnięciu w półfinale playoff.
Mistrzostwo: Waschington 4:3 Seattle SuperSonics
MVP: Bill Walton
MVP Finałów: Wes Unseld
Król strzelców: George Gervin (San Antonio Spurs) 27,2
Najlepszy debiutant: Walter Davis (Phoenix Suns)
Pierwsza piątka: George Gervin (San Antonio), David Thompson (Denver Nuggets), Julius Erving (Philadelphia 76'ers), Truck Robinson (New Orleans Jazz), Bill Walton
1978/79
Braves przenieśli się z Buffalo do San Diego, zmieniając jednocześnie Konferencję ze wschodniej na zachodnią. Za zmianą lokalizacji poszła tym razem także zmiana nazwy z Braves na Clippers. Detroit Pistons przenoszą się za to z Konferencji zachodniej do wschodniej.
Mistrzostwo: Seattle SuperSonics 4:1 Washington Bullets
MVP: Moses Malone (Houston Rockets)
MVP Finałów: Dennis Johnson (Seattle)
Król strzelców: George Gervin 29,6
Najlepszy debiutant: Phil Ford (Kansas City Kings)
Pierwsza piątka: George Gervin, Paul Westphal, Marques Johnson (Milwaukee Bucks), Elvin Hayes, Moses Malone
1979/80
Wprowadzono oficjalnie rzut za 3 punkty zza linii 7,24. Pierwszym autorem celnego rzutu stał się Chris Ford grający w barwach Boston Celtics. Jazz przenieśli się do Utah zmieniając jednocześnie Konferencję na zachodnią (ich miejsce na Wschodzie zajęli Indiana Pacers). Pierwszy sezon w rozgrywkach Earvina "Magica" Johnsona i Larry Birda.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:2 Philadelphia 76'ers
MVP: Kareem Abdul Jabbar
MVP Finałów: Magic Johnson (Los Angeles Lakers)
Król strzelców: George Gervin 33,1
Najlepszy debiutant: Larry Bird (Boston Celtics)
Pierwsza piątka: George Gervin, Paul Westphal, Julius Erving, Larry Bird, Kareem Abdul Jabbar
1980/81
Do Ligii dołączyło Dallas Mavericks. Postanowiono uporządkować układ poszczególnych Konferencji według geograficznego klucza, w związku z czym Chicago Bulls i Milwaukee Bucks przeniosły się do Konferencji wschodniej, a w odwrotnym kierunku podążyły Houston Rockets oraz San Antonio Spurs.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:2 Houston Rockets
MVP: Julius Erving
MVP Finałów: Cedric Maxwell (Boston Celtics)
Król strzelców: Adrian Dantley (Utah Jazz) 30,7
Najlepszy debiutant: Darrel Griffith (Utah Jazz)
Pierwsza piątka: George Gervin, Dennis Johnson (Phoenix Suns), Julius Erving, Larry Bird, Kareem Abdul Jabbar
1981/82
Denver Nuggets zdobywali co najmniej 100 punktów w każdym meczu sezonu. Pierwszy sezon na parkietach NBA gra Isiah Thomas.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:2 Philadelphia 76'ers
MVP: Moses Malone
MVP Finałów: Magic Johnson
Król strzelców: George Gervin 32,4
Najlepszy debiutant: Buck Williams (New Jersey Nets)
Pierwsza piatka: Gus Williams (Seattle), George Gervin, Julius Erving, Larry Bird, Moses Malone
1982/83
Wprowadzono nagrodę dla najlepszego obrońcy (Best Defensive Player) i najlepszego rezerwowego gracza ligii (Best Sixth man). Ostatni sezon, w którym oficjalną piłką NBA był Wilson. Od następnego po dziś dzień zastąpił go Spalding. Na parkietach NBA debiutują: James Worthy i Dominique Wilkins.
Mistrzostwo: Philadelphia 76'ers 4:0 Los Angeles Lakers
MVP: Moses Malone
MVP Finałów: Moses Malone
Król strzelców: Alex English (Denver Nuggets) 28,4
Najlepszy debiutant: Terry Cummings (San Diego Clippers)
Najlepszy rezerwowy: Bobby Jones (Philadelphia 76'ers)
Najlepszy obrońca: Sidney Moncrief (Milwaukee Bucks)
Pierwsza piątka: Magic Johnson, Sidney Moncrief, Julius Erving, Larry Bird, Moses Malone
1983/84
David Stern zostaje wybrany nowym Komisarzem NBA. Zostaje rozszerzona liczba drużyn uczestniczących w playoff do ośmiu w każdej Konferencji, co funkcjonuje niezmiennie do dziś. Jabbar wyprzedził Chamberlaina na liście najlepszych strzelców w historii (zrobił to swoim firmowym sky-hookiem). Pierwszy sezon na parkietach NBA dla Clyde'a Drexlera i Ralpha Sampsona.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:3 Los Angeles Lakers
MVP: Larry Bird
MVP Finałów: Larry Bird
Król strzelców: Adrian Dantley 30,6
Najlepszy debiutant: Ralph Sampson (Houston Rockets)
Najlepszy rezerwowy: Kevin McHale (Boston Celtics)
Najlepszy obrońca: Sidney Moncrief
Pierwsza piątka: Isiah Thomas (Detroit Pistons), Magic Johnson, Bernard King (New York Knicks), Larry Bird, Kareem Abdul Jabbar
1984/85
Clippers przeprowadzili się do Los Angeles. Zmieniono układ meczów finałowych z 2-2-1-1-1 na 2-3-2. Na parkietach NBA debiutują: Michael Jordan, Charles Barkley, Hakeem Olajuwon i John Stockton. Jordan w swoim debiutanckim sezonie był najlepszym zawodnikiem zespołu aż w czterech statystykach: punkty, zbiórki, asysty i przechwyty.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:2 Boston Celtics
MVP: Larry Bird
MVP Finałów: Kareem Abdul Jabbar
Król strzelców: Bernard King 32,9
Najlepszy debiutant: Michael Jordan (Chicago Bulls)
Najlepszy rezerwowy: Kevin McHale
Najlepszy obrońca: Mark Eaton (Utah Jazz)
Pierwsza piątka: Isiah Thomas, Magic Johnson, Bernard King, Larry Bird, Moses Malone
1985/86
Kings przenieśli się z Kansas City do Sacramento. Po raz pierwszy wprowadzono nagrodę dla zawodnika, który poczynił największy postęp (Most Improved Player). Boston Celtics ustanowili rekord zwycięstw na własnym parkiecie 40-1 (jedyna porażka z Portland). Pierwszy sezon na parkietach NBA dla: Patricka Ewinga, Joe Dumarsa, Chrisa Mullina.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:2 Houston Rockets
MVP: Larry Bird
MVP Finałów: Larry Bird
Król strzelców: Dominique Wilkins 30,3
Najlepszy debiutant: Patrick Ewing (New York Knicks)
Najlepszy rezerwowy: Bill Walton (Boston Celtics)
Najlepszy obrońca: Alvin Robertson
Największy postęp: Alvin Robertson (San Antonio Spurs)
Pierwsza piątka: Isiah Thomas, Magic Johnson, Dominique Wilkins (Atlanta Hawks), Larry Bird, Kareem Abdul Jabbar
1986/87
Michael Jordan stał się pierwszym zawodnikiem od czasów Wilta Chamberlaina, który przekroczył 3000 punktów w sezonie. Po transferze do Lakers Mychala Thompsona Jeziorowcy stali się pierwsza drużyną w historii NBA, która w swoich szeregach miała czterech graczy wybieranych z pierwszym numerem draftu (Jabbar, Johnson, Worthy, Thompson). Debiutuje w lidze Dennis Rodman.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:2 Boston Celtics
MVP: Magic Johnson
MVP Finałów: Magic Johnson
Król stzrelców: Michael Jordan 37,1
Najlepszy debiutant: Chuck Person (Indiana Pacers)
Najlepszy rezerwowy: Ricky Pierce (Milwaukee Buck )
Najlepszy obrońca: Michael Cooper ( Los Angeles Lakers )
Największy postęp: Dale Ellis (Seattle SuperSonics)
Pierwsza piątka: Magic Johnson, Michael Jordan, Larry Bird, Kevin McHale, Hakeem Olajuwon (Houston)
1987/88
Michael Jordan zostaje pierwszym zawodnikiem w historii, który wygrywa jednocześnie klasyfikację na najlepszego strzelca i nagrodę dla obrońcy roku. W Bullets Graja na parkiecie jednocześnie najwyższy koszykarz Ligii Manute Bol mierzący 231 cm i najniższy Muggsy Bogues mający 159 cm wzrostu . Dzieląca ich różnica to 72 centymetry. W NBA debiutują: Reggie Miller i Scottie Pippen.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:3 Detroit Pistons
MVP: Michael Jordan
MVP Finałów: James Worthy
Król strzelców: Michael Jordan 35,0
Najlepszy debiutant: Mark Jackson (New York Knicks)
Najlepszy rezerwowy: Ron Tarpley (Dallas Mavericks)
Najlepszy obrońca: Michael Jordan
Największy postęp: Kevin Duckworth (Portland Trail Blazers)
Pierwsza piątka: Magic Johnson, Michael Jordan, Larry Bird, Charles Barkley (Philadelphia 76'ers), Hakeem Olajuwon
1988/89
NBA zwiększa się do 25 drużyn po pojawieniu się dwóch nowych zespołów: Charlotte Hornets i Miami Heat. Michael Jordan ustanawia nowy rekord – w ciągu 11 meczów aż 10 razy uzyskuje triple-double. Kareem Abdul Jabbar z końcem sezonu ogłasza zakończenie trwającej 20 lat kariery.
Mistrzostwo: Detroit Pistons 4:0 Los Angeles Lakers
MVP: Magic Johnson
MVP Finałów: Joe Dumars (Detroit)
Król strzelców: Michael Jordan 32,5
Najlepszy debiutant: Mitch Richmond (Sacramento)
Najlepszy rezerwowy: Eddie Johnson (Phoenix)
Najlepszy obrońca: Mark Eaton (Utah)
Największy postęp: Kevin Johnson (Phoenix)
Pierwsza piątka: Magic Johnson, Michael Jordan, Charles Barkley, Karl Malone, Hakeem Olajuwon
1989/90
Liga znów powiększa się o dwie drużyny: Minnesota Timberwolves i Orlando Magic. Po otwarciu granic w byłym Bloku Wschodnim pojawiają się w NBA koszykarze z Jugosławii i ZSRR. Pierwszy sezon na parkietach NBA Davida Robinsona, mimo iż Spurs wybrali go w 1987 roku z numerem jeden musieli odczekać dwa lata aż „Admirał" odsłuży brakujące lata w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych.
Mistrzostwo: Detroit Pistons 4: 1 Portland Trail Blazers
MVP: Magic Johnson
MVP Finałów: Isiah Thomas
Król strzelców: Michael Jordan 33,6
Najlepszy debiutant: David Robinson (San Antonio Spurs)
Najlepszy rezerwowy: Ricky Pierce
Najlepszy obrońca: Dennis Rodman (Detroit)
Największy postęp: Rony Seikaly (Miami Heat)
Pierwsza piątka: Magic Johnson, Michael Jordan, Charles Barkley, Karl Malone, Patrick Ewing (New York Knicks)
1990/91
Orlando Magic wylądowali na jeden sezon w Konferencji zachodniej. Lakers po raz pierwszy od 10 lat nie wygrali swojej Dywizji, co nie przeszkodziło im w awansie do Wielkiego Finału po wyeliminowaniu faworyzowanych Blazers.
Mistrzostwo: Chicago Bulls 4:1 Los Angeles Lakers
MVP: Michael Jordan
MVP Finałów: Michael Jordan
Król strzelców: Michael Jordan 31,5
Najlepszy debiutant: Derrick Coleman (New Jersey Nets)
Najlepszy rezerwowy: Detlef Schrempf (Indiana Pacers)
Najlepszy obrońca: Dennis Rodman
Największy postęp: Scott Skiles (Orlando Magic)
Pierwsza piątka: Magic Johnson, Michael Jordan, Charles Barkley, Karl Malone, David Robinson
1991/92
Tuż przed rozpoczęciem rozgrywek Magic Johnson ogłosił, iż kończy karierę z powodu pozytywnego testu na nosicielstwo wirusa HIV. Magic zagrał jeszcze w All-Star Game, podczas którego został wybrany MVP. Pod koniec sezonu Larry Bird również ogłosił zakończenie swojej kariery z powodu notorycznych bólów pleców. Obaj zagrali jeszcze w sierpniu 1992 roku podczas Olimpiady w Barcelonie, gdzie wywalczyli złote medale.
Mistrzostwo: Chicago Bulls 4:2 Portland Trail Blazers
MVP: Michael Jordan
MVP Finałów: Michael Jordan
Król strzelców: Michael Jordan 30,1
Najlepszy debiutant: Larry Johnson (Charlotte Hornets)
Najlepszy rezerwowy: Detlef Schrempf
Najlepszy obrońca: David Robinson
Największy postęp: Pervis Ellison (Washington Bullets)
Pierwsza piątka: Michael Jordan, Clyde Drexler, Chris Mullin (Golden State Warriors), Karl Malone, David Robinson
1992/93
Chicago zdobyło trzecie z rzędu mistrzostwo. Ostatnia drużyną, która dokonała tego wyczynu był Boston w 1966 roku. Michael Jordan zdobywając po raz siódmy z rzędu tytuł króla strzelców wyrównał rekord Wilta Chamberlaina z lat 1960-66. Pierwszy sezon rozegrali Shaquille O'Neal i Alonzo Mourning.
Mistrzostwo: Chicago Bulls 4:2 Phoenix Suns
MVP: Charles Barkley (Phoenix)
MVP Finałów: Michael Jordan
Król strzelców: Michael Jordan 32,6
Najlepszy debiutant: Shaquille O'Neal (Orlando)
Najlepszy rezerwowy: Cliff Robinson (Portland)
Najlepszy obrońca: Hakeem Olajuwon
Największy postęp: Mahmoud Abdul Rauf (Denver)
Pierwsza piątka: Mark Price (Cleveland), Michael Jordan, Charles Barkley, Karl Malone, Hakeem Olajuwon
1993/94
Tuz przed rozpoczęciem sezonu Michael Jordan zszokował wszystkich oświadczając, iż kończy karierę ze względu na śmierć ojca. Orlando Magic po raz drugi z kolei wylosowali pierwszy numer draftu, mając na to teoretycznie najmniejsze szanse spośród wszystkich drużyn uczestniczących w losowaniu. Po raz pierwszy w historii ani Celtics, ani Lakers nie zakwalifikowali się do playoff. Również historyczne wydarzenie w playoff, gdzie po raz pierwszy dochodzi do wyeliminowania najwyżej rozstawionej drużyny (Seattle) przez ekipę z ósmego miejsca (Denver).W NBA pojawiają się Penny Hardaway, Chris Webber i Allan Houston.
Mistrzostwo: Houston Rockets 4:3 New York Knicks
MVP: Hakeem Olajuwon
MVP Finałów: Hakeem Olajuwon
Król strzelców: David Robinson 29,8
Najlepszy debiutant: Chris Webber (Golden State Warriors)
Najlepszy rezerwowy: Dell Curry (Charlotte)
Najlepszy obrońca: Hakeem Olajuwon
Największy postęp: Don MacLean (Washington)
Pierwsza piątka: John Stockton (Utah), Latrell Sprewell (Golden State), Scottie Pippen (Chicago), Karl Malone, Hakeem Olajuwon
1994/95
W marcu 1995 roku Michael Jordan ogłosił swój powrót do NBA. Nie udało mu się jednak poprowadzić Byków do końcowego sukcesu (odpadli w półfinale Konferencji z Orlando). Houston zdobyli tytuł jako najniżej rozstawiona drużyna w historii (6 miejsce). Pierwszy sezon rozegrali: Grant Hill i Jason Kidd.
Mistrzostwo: Houston Rockets 4:0 Orlando Magic
MVP: David Robinson
MVP Finałów: Hakeem Olajuwon
Król strzelców: Shaquille O'Neal 29,8
Najlepszy debiutant: Grant Hill (Detroit), Jason Kidd (Dallas)
Najlepszy rezerwowy: Anthony Mason (New York Knicks)
Najlepszy obrońca: Dikembe Mutombo (Denver)
Największy postęp: Dana Barros (Philadelphia)
Pierwsza piątka: John Stockton, Penny Hardaway (Orlando), Scottie Pippen, Karl Malone, David Robinson
1995/96
Do NBA dołączają dwie ekipy z Kanady Toronto Raptors i Vancouver Grizzlies. Chicago Bulls ustanawiają niepobity dotąd rekord zwycięstw w sezonie regularnym 72-10. Pierwszy sezon grają: Kevin Garnett i Rasheed Wallace.
Mistrzostwo: Chicago Bulls 4:2 Seattle SuperSonics
MVP: Michael Jordan
MVP Finałów: Michael Jordan
Król strzelców: Michael Jordan 30,4
Najlepszy debiutant: Damon Stoudamire (Toronto)
Najlepszy rezerwowy: Toni Kukoc (Chicago)
Najlepszy obrońca: Gary Payton (Seattle)
Największy postęp: Georghe Muresan (Washington)
Pierwsza piątka: Penny Hardaway, Michael Jordan, Scottie Pippen, Karl Malone, David Robinson
1996/97
Chicago zabrakło jednego wygranego meczu, aby w dwóch kolejnych sezonach odnieść co najmniej 70 zwycięstw. Shaquille O'Neal przeniósł się do Lakers, gdzie również jako pierwszoroczniak pojawił się Kobe Bryant. Oprócz niego zadebiutowali na parkietach NBA: Allen Iverson, Stephon Marbury, Steve Nash, Ben Wallace. Wtrakcie Weekendu Gwiazd uchonorowano 50 najlepszych graczy w 50-letniej historii NBA.
Mistrzostwo: Chicago Bulls 4:2 Utah Jazz
MVP: Karl Malone
MVP Finałów: Michael Jordan
Król strzelców: Michael Jordan 29,6
Najlepszy debiutant: Allen Iverson (Philadelphia)
Najlepszy rezerwowy: John Starks (New York Knicks)
Najlepszy obrońca: Dikembe Mutombo
Największy postęp: Isaac Austin (Miami)
Pierwsza piątka: Tim Hardaway (Miami), Michael Jordan, Grant Hill, Karl Malone, Hakeem Olajuwon
1997/98
Ostatni sezon wspólnej gry w Chicago Michaela Jordana i Scottie Pippena. Po zakończeniu rozgrywek Jordan po raz drugi ogłosi zakończenie kariery, a Pippen odejdzie do Houston, z którym pożegna się po 15 latach gry w NBA Drexler, kończąc karierę. Po raz siódmy z rzędu (i ostatni) klasyfikację zbiórek wygrywa Dennis Rodman. Rozpoczynają kariery: Tim Duncan i Tracy McGrady.
Mistrzostwo: Chicago Bulls 4:2 Utah Jazz
MVP: Michael Jordan
MVP Finałów: Michael Jordan
Król strzelców: Michael Jordan 28,7
Najlepszy debiutant: Tim Duncan (San Antonio)
Najlepszy rezerwowy: Danny Manning (Phoenix)
Najlepszy obrońca: Dikembe Mutombo
Największy postęp: Alan Henderson (Atlanta)
Pierwsza piątka: Gary Payton, Michael Jordan, Karl Malone, Tim Duncan, Shaquille O'Neal
1998/99
Skrócony sezon, ze względu na lock out, podczas którego rozegrano zaledwie 50 meczów w sezonie regularnym. New York Knicks stali się pierwsza drużyną w historii, która będąc rozstawiona w playoff z 8 numerem dotarła do Wielkiego Finału, wygrywając swoją Konferencję. Po raz pierwszy od 15 lat zabrakło w playoff Chicago Bulls. Debiutancki sezon: Vince'a Cartera i Dirka Nowitzkiego.
Mistrzostwo: San Antonio Spurs 4:1 New York Knicks
MVP: Karl Malone
MVP Finałów: Tim Duncan
Król strzelców: Allen Iverson 26,8
Najlepszy debiutant: Vince Carter (Toronto)
Najlepszy rezerwowy: Darrell Armstrong (Orlando)
Najlepszy obrońca: Alonzo Mourning (Miami)
Największy postęp: Darrell Armstrong
Pierwsza piątka: Jason Kidd (Phoenix), Allen Iverson, Tim Duncan, Karl Malone, Alonzo Mourning
1999/00
Ostatni sezon w karierze Charlesa Barkleya. Lakers w trakcie sezonu wygrali 19 meczów z rzędu, osiągając w sezonie regularnym najlepszy bilans 67-15. Dla porównania grający w tej samej hali Staples Center Clippers osiągnęli zgoła odmienny bilans 15-67. Lakers przeprowadzili się do Staples Center po 33 latach gry w Great Western Forum.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:2 Indiana Pacers
MVP: Shaquille O'Neal
MVP Finałów: Shaquille O'Neal
Król strzelców: Shaquille O'Neal 29,7
Najlepszy debiutant: Elton Brand (Chicago) i Steve Francis (Houston)
Najlepszy rezerwowy: Rodney Rogers (Phoenix)
Najlepszy obrońca: Alonzo Mourning
Największy postęp: Jalen Rose (Indiana)
Pierwsza piątka: Jason Kidd, Gary Payton, Kevin Garnett (Minnesota), Tim Duncan, Shaquille O'Neal
2000/01
Po raz pierwszy od czasu wprowadzenia w regularnym sezonie 82 meczów drużyna legitymująca się najlepszym bilansem nie zdołała osiągnąć 60 zwycięstw. Lakers przeszli za to jak burza przez playoff osiągając najlepszy procent zwycięstw w stosunku do porażek w tej fazie rozgrywek 0,937 na co złożył się bilans 15-1.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:1 Philadelphia 76'ers
MVP: Allen Iverson
MVP Finałów: Shaquille O'Neal
Król strzelców: Allen Iverson 31,1
Najlepszy debiutant: Mike Miller (Orlando)
Najlepszy rezerwowy: Aaron McKie (Philadelphia)
Najlepszy obrońca: Dikembe Mutombo
Największy postęp: Tracy McGrady (Orlando)
Pierwsza piątka: Jason Kidd, Allen Iverson, Chris Webber (Sacramento), Tim Duncan, Shaquille O'Neal
2001/02
Grizzlies zmienili lokalizację na Memphis. Po raz drugi Michael Jordan ogłosił swój powrót ze sportowej emerytury. Tym razem zasilił szeregi klubu, którego był został jednocześnie współwłaścicielem - Washington Wizards.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:0 New Jersey Nets
MVP: Tim Duncan
MVP Finałów: Shaquille O'Neal
Król strzelców: Allen Iverson 31,4
Najlepszy debiutant: Pau Gasol (Memphis)
Najlepszy rezerwowy: Corliss Williamson (Detroit)
Najlepszy obrońca: Ben Wallace (Detroit)
Największy postęp: Jermaine O'Neal (Indiana)
Pierwsza piątka: Jason Kidd, Kobe Bryant (Lakers), Tracy McGrady, Tim Duncan, Shaquille O'Neal
2002/03
Hornets zmienili lokalizację na Nowy Orlean. Michael Jordan ogłosił ostateczne zakończenie kariery wraz z zakończeniem sezonu. Z NBA pożegnali się również David Robinson i John Stockton. Debiutancki sezon dla Yao Minga.
Mistrzostwo: San Antonio Spurs 4:2 New Jersey Nets
MVP: Tim Duncan
MVP Finałów: Tim Duncan
Król strzelców: Tracy McGrady 32,1
Najlepszy debiutant: Amare Stoudemire (Phoenix)
Najlepszy rezerwowy: Bobby Jackson (Sacramento)
Najlepszy obrońca: Ben Wallace
Największy postęp: Gilbert Arenas (Golden State)
Pierwsza piątka: Kobe Bryant, Tracy McGrady, Kevin Garnett, Tim Duncan, Shaquille O'Neal
2003/04
Po raz pierwszy od ponad 20 lat Portland i Utah nie zakwalifikowały się do playoff. Ostatni sezon na parkietach NBA rozegrał Karl Malone, który w poszukiwaniu upragnionego pierścienia mistrzowskiego przeniósł się do Lakers. Ci jednak polegli w Wielkim Finale. Ten sezon poprzedził niesamowicie mocny Draft, po którym do NBA dołączyli: LeBron James, Carmelo Anthony, Chris Bosh oraz Dwyne Wade.
Mistrzostwo: Detroit Pistons 4:1 Los Angeles Lakers
MVP: Kevin Garnett
MVP Finałów: Chauncey Billups (Detroit)
Król strzelców: Tracy McGrady 28,0
Najlepszy debiutant: LeBron James (Cleveland)
Najlepszy rezerwowy: Antwan Jamison (Dallas)
Najlepszy obrońca: Ron Artest (Indiana)
Największy postęp: Zach Randolph (Portland)
Pierwsza piątka: Jason Kidd, Kobe Bryant, Kevin Garnett, Tim Duncan, Shaquille O'Neal
2004/05
NBA wraca do Charlotte, które dołącza jako 30 zespół, tym razem pod nazwą Bobcats. Następuje podział na 3 Dywizje w każdej z Konferencji, obowiązujący do dziś. Shaquille O'Neal przenosi się do Miami, kończąc ciężką choć owocną współpracę z Kobe Bryantem. Jest to ostatni sezon dla Reggie Millera, a pierwszy dla Dwighta Howarda.
Mistrzostwo: San Antonio Spurs 4:3 Detroit Pistons
MVP: Steve Nash (Phoenix)
MVP Finałów: Tim Duncan
Król strzelców: Allen Iverson 30,7
Najlepszy debiutant: Emeka Okafor (Charlotte)
Najlepszy rezerwowy: Ben Gordon (Chicago)
Najlepszy obrońca: Ben Wallace
Największy postęp: Bobby Simmons (Clippers)
Pierwsza piątka: Steve Nash, Allen Iverson, Dirk Nowitzki (Dallas), Tim Duncan, Shaquille O'Neal
2005/06
Ray Allen pobił rekord ilości celnych rzutów za 3 punkty, trafiając 269 takich rzutów w ciągu regularnego sezonu. Kobe Bryant rzucił 81 punktów w meczu przeciwko Toronto, co jest drugim najlepszym wynikiem w historii NBA.
Mistrzostwo: Miami Heat 4:2 Dallas Mavericks
MVP: Steve Nash
MVP Finałów: Dwyane Wade (Miami)
Król strzelców: Kobe Bryant 35,4
Najlepszy debiutant: Chris Paul (New Orleans Hornets)
Najlepszy rezerwowy: Mike Miller (Memphis)
Najlepszy obrońca: Ben Wallace
Największy postęp: Boris Diaw (Phoenix)
Pierwsza piątka: Steve Nash, Kobe Bryant, LeBron James, Dirk Nowitzki, Shaquille O'Neal
2006/07
Po raz pierwszy w historii zdobywcami obu nagród MVP zostali gracze urodzeni w Europie.
Mistrzostwo: San Antonio Spurs 4:0 Cleveland Cavaliers
MVP: Dirk Nowitzki
MVP Finałów: Tony Parker (San Antonio)
Król strzelców: Kobe Bryant 31,6
Najlepszy debiutant: Brandon Roy (Portland)
Najlepszy rezerwowy: Leandro Barbosa (Phoenix)
Najlepszy obrońca: Marcus Camby (Denver)
Największy postęp: Monta Ellis (Golden State)
Pierwsza piątka: Steve Nash, Kobe Bryant, Dirk Nowitzki, Tim Duncan, Amar'e Stoudemire (Phoenix)
2007/08
Przed rozpoczęciem rozgrywek Kevin Garnett przeniósł się do Bostonu, co w dużej mierze pomogło Celtom sięgnąć po mistrzowski tytuł. Po ponad 20 latach znów w Wielkim Finale byliśmy świadkami rywalizacji Celtics – Lakers. LeBron James staje się najmłodszym koszykarzem, który przekroczył 10 000 punktów. Golden State nie udało się zakwalifikować do playoff pomimo bilansu 48-34. Debiutuje Kevin Durant.
Mistrzostwo: Boston Celtics 4:2 Los Angeles Lakers
MVP: Kobe Bryant
MVP Finałów: Paul Pierce (Boston)
Król strzelców: LeBron James 30,0
Najlepszy debiutant: Kevin Durant (Seattle SuperSonics)
Najlepszy rezerwowy: Manu Ginobili (San Antonio)
Najlepszy obrońca: Kevin Garnett
Największy postęp: Hedo Turkoglu (Orlando)
Pierwsza piątka: Chris Paul, Kobe Bryant, LeBron James, Kevin Garnett, Dwight Howard (Orlando)
2008/09
Właściciel Seattle SuperSonics przenosi zespól do Oklahomy zmieniając jednocześnie nazwę na Thunder. Jose Calderon ustanawia rekord 98,1 % celnych rzutów wolnych (na 154 wykonywane trafił 151). Pierwszy sezon na parkietach NBA rozgrywają: Derrick Rose, Kevin Love i Russel Westbrook.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:1 Orlando Magic
MVP: LeBron James
MVP Finałów: Kobe Bryant
Król strzelców: Dwyane Wade 30,2
Najlepszy debiutant: Derrick Rose (Chicago)
Najlepszy rezerwowy: Jason Terry (Dallas)
Najlepszy obrońca: Dwight Howard
Największy postęp: Danny Granger (Indiana)
Pierwsza piątka: Dwyane Wade, Kobe Bryant, LeBron James, Dirk Nowitzki, Dwight Howard
2009/10
New Jersey Nets notują najsłabszy start w rozgrywkach przegrywając pierwsze 18 meczów z rzędu. Kevin Durant zostaje najmłodszym królem strzelców w historii. Debiutancki sezon grają: Stephen Curry i James Harden. Blake Griffin pomimo wybrania go z numerem 1 w Drafcie cały sezon leczy kontuzję i debiutuje dopiero w następnym roku.
Mistrzostwo: Los Angeles Lakers 4:3 Boston Celtics
MVP: LeBron James
MVP Finałów: Kobe Bryant
Król strzelców: Kevin Durant (Oklahoma)
Najlepszy debiutant: Tyreke Evans (Sacramento)
Najlepszy rezerwowy: Jamal Crawford (Atlanta)
Najlepszy obrońca: Dwight Howard
Największy postęp: Aaron Brooks (Houston)
Pierwsza piątka: Dwyane Wade, Kobe Bryant, LeBron James, Kevin Durant, Dwight Howard
2010/11
Ostatni sezon w wykonaniu Shaquilla O'Neala. Derrick Rose stał się najmłodszym MVP w historii NBA. Po 22 latach bycia głównym trenerem Utah Jazz Jerry Sloan zrezygnował z pełnienia swojej funkcji. LeBron James stał się zawodnikiem Miami Heat.
Mistrzostwo: Dallas Mavericks 4:2 Miami Heat
MVP: Derrick Rose
MVP Finałów: Dirk Nowitzki
Król strzelców: Kevin Durant 27,7
Najlepszy debiutant: Blake Griffin (Clippers)
Najlepszy rezerwowy: Lamar Odom (Lakers)
Najlepszy obrońca: Dwight Howard
Największy postęp: Kevin Love (Minnesota)
Pierwsza piątka: Derrick Rose, Kobe Bryant, LeBron James, Kevin Durant, Dwight Howard
2011/12
Znów lockout w NBA, z powodu którego rozegrano w sezonie zasadniczym tylko 66 meczów. Chris Paul przenosi się do Los Angeles, by ostatecznie przywdziać trykot Clippers (David Stern zablokował jego transfer do Lakers). Bobcats notują najgorszy bilans w historii odnosząc tylko 7 zwycięstw przy 59 porażkach.
Mistrzostwo: Miami Heat 4:1 Oklahoma Thunder
MVP: LeBron James
MVP Finałów: LeBron James
Król strzelców: Kevin Durant 28,0
Najlepszy debiutant: Kyrie Irving (Cleveland)
Najlepszy rezerwowy: James Harden (Oklahoma)
Najlepszy obrońca: Tyson Chandler (New York Knicks)
Największy postęp: Ryan Anderson (Orlando)
Pierwsza piątka: Chris Paul (Clippers), Kobe Bryant, LeBron James, Kevin Durant, Dwight Howard
2012/13
Stephen Curry ustanawia nowy rekord ilości celnych rzutów za 3 punkty, trafiając 272 rzuty w trakcie regularnego sezonu. Wyjątkowo zacięte dwa ostatnie mecze finałowe, w trakcie których Miami w końcówkach meczów zapewniało sobie dwukrotnie zwycięstwo i w efekcie mistrzowski tytuł.
Mistrzostwo: Miami Heat 4:3 San Antonio Spurs
MVP: LeBron James
MVP Finałów: LeBron James
Król strzelców: Carmelo Anthony 28,7
Najlepszy debiutant: Damian Lillard (Portland)
Najlepszy rezerwowy: J.R. Smith (New York Knicks)
Najlepszy obrońca: Marc Gasol (Memphis)
Największy postęp: Paul George (Indiana)
Pierwsza piątka: Chris Paul, Kobe Bryant, LeBron James, Kevin Durant, Tim Duncan
2013/14
New Orleans Hornets zmieniają nazwę na Pelicans. Po zakończeniu sezonu Charlotte Bobcats powrócą do swojej pierwotnej nazwy – Hornets.
Mistrzostwo: San Antonio Spurs 4: 1 Miami Heat
MVP: Kevin Durant
MVP Finałów: Kawhi Leonard (San Antonio)
Król strzelców: Kevin Durant 32,0
Najlepszy debiutant: Michael Carter-Williams (Philadelphia)
Najlepszy rezerwowy: Jamal Crawford (Clippers)
Najlepszy obrońca: Joakim Noah (Chicago)
Największy postęp: Goran Dragic (Phoenix)
Pierwsza piątka: Chris Paul, James Harden (Houston), LeBron James, Kevin Durant, Joakim Noah
2014/15
LeBron James wraca do Cleveland. Kobe Bryant wyprzedził Michaela Jordana i awansował na 3 miejsce w całkowitej liczbie zdobytych punktów na parkietach NBA. Stephen Curry śrubuje własny rekord celnych rzutów za 3 punkty w sezonie regularnym do 286. Steve Nash ogłosił zakończenie kariery.
Mistrzostwo: Golden State Warriors 4:2 Cleveland Cavaliers
MVP: Stephen Curry (Golden State)
MVP Finałów: Andre Iguodala (Golden State)
Król strzelców: Russel Westbrook 28,1
Najlepszy debiutant: Andrew Wiggins (Minnesota)
Najlepszy rezerwowy: Lou Williams (Toronto)
Najlepszy obrońca: Kawhi Leonard
Największy postęp: Jimmy Butler (Chicago)
Pierwsza piątka: Stephen Curry, James Harden, LeBron James, Anthony Davis (New Orleans), Marc Gasol
2015/16
Rekordowy sezon pod wieloma względami. Golden State Warriors zaliczają najlepszy start w historii notując pierwszą porażkę dopiero w 25 kolejnym meczu. Poprawiają też rekordowe osiągnięcie Chicago Bulls (72-10) z sezonu 1995/96 odnosząc 73 zwycięstwa przy 9 porażkach. W Wielkim Finale ulegają jednak Cleveland Cavaliers, którzy jako pierwszy zespół w historii ligi przechylają szalę zwyciestwa na swoja korzyść pomimo stanu 1:3 w Finałach. Kobe Bryant kończy karierę i w swoim pożegnalnym meczu przeciwko Utah Jazz zdobywa 60 punktów.
Mistrzostwo: Cleveland Cavaliers 4:3 Golden State Warriors
MVP: Stephen Curry
MVP Finałów: LeBron James
Król strzelców: Stephen Curry 30,1
Najlepszy debiutant: Karl-Anthony Towns (Minnesota)
Najlepszy rezerwowy: Jamal Crawford
Najlepszy obrońca: Kawhi Leonard
Największy postęp: C.J. McCollum (Portland)
Pierwsza piątka: Russell Westbrook, Stephen Curry, Kawhi Leonard, LeBron James, DeAndre Jordan (Clippers)